Skip to main content

कमजोरी

नोट : प्रस्तुत कथा केवल एउटा लोक कथा हो। मैले उक्त कथा कुनै समयमा कुनै ईन्टर्नेट पत्रपत्रिकामा पढेको थिए ।
कक्षा १०
जब म मेरो अंग्रेजी को कक्षामा थिए, मैले उनलाई निकै निहालेर हेरेको थिए । उनी मेरो बेस्ट फ्रेण्ड" थिईन् । मैले उनलाई निकै बेर हेरे, उनको सललल बगेको कपाल ..... ,साहेद उनि मेरी भैदिएको भए ! मलाई थाह थियो, मैले उनलाई यसरी हेरेको साहेद उनलाई भानै भएन् ।कक्षा सकिएपछी उनी मेरो नजिग आईन र हिजो उनले कक्षा छुटाएको क्लासको नोट मागीन् र मैले उनलाई उक्त नोट दिए। ऊनले मलाई धन्यबाद भनिन् अनि मलाई अंगालो हालरे बिदा मागेर गाईन् । मैले त्यति खेर नै भन्न चाहेको थिए ,अथवा उनलाई बुझाउन चाहन्थे कि म केवल तिम्रो बेस्ट फ्राईन्ड मात्र हुन चाहन्न , म त तिमीलाई माया गर्छु । तर म लज्जालु थिए या कमजोर थिए, मैले भन्नै सकिन् ।

कक्षा ११
फोन मा घण्टि बज्यो। फोनमा उनै थिईन् । उनी रोईरहेकि थिईन् । भन्दै थिईन् , उनी अरु कसैको प्रेममा मा पागल छिन, आफ्नो दिनानु दिन मुटु टुक्राईरहेकि छिन् । उनीले मलाई आफ्नो ठाउँ मा आउन आग्रह गरिन् । उनी त्यो समयमा एक्लै बस्न नसक्ने अवस्था मा थिईन् । म उनलाई भेट्न गए । म उनको नजिगै सोफा मा बसे अनि उनका मलिन आखाँमा हेरेर टोलाईरहे , अनि सोचे, उनी मेरो भईदिएको भए ! २ घण्टाको बसाई अनि एउटा अग्रेजी फिल्म र ३ वटा चिप्सको पोका सकाएपछि उनी आफुँ सुत्न जाने तरखर गरीन् । उनी मलाई टोलाएर हेरिन र धन्यबाद दिदै मलाई सच्चा साथी भन्दै मेरो गालामा किस गरिन् । मैले त्यति खेर नै भन्न चाहेको थिए ,अथवा उनलाई बुझाउन चाहन्थे कि म केवल तिम्रो सच्चा साथी मात्र हुन चाहन्न , म त तिमीलाई माया गर्छु, जीवन साथी नै हुन चाहन्छु , तर म लज्जालु थिए या कमजोर थिए, मैले भन्नै सकिन् ।
बि ए दोश्रो बर्ष

कलेज महोत्सव तथा सांगीतिक कार्यक्रम थियो ,उनी मेरो नजिग आईन् र भनिन , "मेरो प्रेमी बिमार छ, के तिमीलाई थाह छ, कक्षा ९ मा तिमी म एक चोटी कुरा गरेका थियौँ नि , यदि हामी दुबै जना को प्रेमी हामी संग छैनन् भने हामी दुबै मिलेर कुनै पनि कार्यक्रमा मा जाने तर केवल सच्चा साथीको रुपमा मात्र !" म उनी संगै कलेजको सांगीतिक कार्यक्रममा गए । कार्यक्रमा सकियो । म उनको घर अगाडि उभिएको थिए, उनलाई हेरे, उनका मोतिका दाना स्वरुप आखाँ संगै उनी मुस्कुराईन् । म उनकै हुन चाहन्थे तर मलाई थाह थियो, उनी त्यो अपेक्षा राख्दैनथिईन् । उनले भनिन् "मैले आज तिमी संग सार्है राम्रो समय पाए, धन्यबाद !" र उनले मलाई फेरि पनि अंगालोमा हालरे रात्रीकालीन सुभेक्षा सहित बिदा गरिन् । मैले त्यति खेर नै भन्न चाहेको थिए ,अथवा उनलाई बुझाउन चाहन्थे कि म केवल तिम्रो सच्चा साथी मात्र हुन चाहन्न , म त तिमीलाई माया गर्छु, जीवन साथी नै हुन चाहन्छु , तर म लज्जालु थिए या कमजोर थिए, मैले भन्नै सकिन् ।

दिक्क्षान्त समारोह !
एक दिन बित्यो, महिना दिन बित्यो , अनि बर्ष पनि बित्यो । यस्तो लाग्यो , आखाँ चिम्लेर आखाँ खोल्दा मेरो दिक्क्षान्त समारोह आयो , बास्तबमा भन्ने हो भने मैले पत्तै पाईन् ।उनी गाउनमा निकै राम्री देखिएकि थिईन् , मानौ कि कुनै परि ले आफ्ने डिप्लोमा लिन मञ्चमा उक्लैदै छिन् । मैले त्यति खेर फेरि उनलाई आफ्नो बनाउन चाहे तर उनले कहिल्यै पनि यो मेरो चाहना बुझिनन्, यो मलाई थाह थियो । सबै घर तिर लागे तर उनी आफ्नो गाउन टोपी र डिप्लोमा सहित मेरो नजिग आईन् । मैले बधाई दिए, उनि रुदै मेरो अंगालो मा परेकि थिईन् । एकैछिन मा आफ्नो टाउको मेरो काधबाट झिक्दै उनले भनिन् " तिमी मेरो सच्चा साथी, बेस्ट फ्रेण्ड हौ , धन्यबाद मेरो सफलतामा तिम्रो यो उपस्थितीको" । मैले त्यति खेर नै भन्न चाहेको थिए ,अथवा उनलाई बुझाउन चाहन्थे कि म केवल तिम्रो सच्चा साथी मात्र हुन चाहन्न , म त तिमीलाई माया गर्छु, जीवन साथी नै हुन चाहन्छु , तर म लज्जालु थिए या कमजोर थिए, मैले भन्नै सकिन् । ऊनले मलाई धन्यबाद भनिन् अनि मेरो अंगालो मा पर्दै बिदा भईन् । मैले त्यति खेर नै भन्न चाहेको थिए ,अथवा उनलाई बुझाउन चाहन्थे कि म केवल तिम्रो बेस्ट फ्राईन्ड मात्र हुन चाहन्न , म त तिमीलाई माया गर्छु । तर म लज्जालु थिए या कमजोर थिए, मैले भन्नै सकिन् ।

केहि बर्ष पछि !
म मन्दिर बाहिर बसिरहेको थिए,उ बिहे गर्दै छे । मैले स्वयँ मेरो आखाँले ,उनीले आफ्नो नया जीवन सुरु गरेको देख्दै छु। कुनै परपुरुष संग बिहे गरेकी छिन् उनले। मैले सधै उनलाई आफ्नो बनाउन चाहे तर उनले कहिल्यै पनि यो मेरो चाहना बुझिनन्, यो मलाई थाह थियो । उनी जानु अगाडि मेरो नजिग आईन भनिन् "तिमी मेरो सच्चा साथी, बेस्ट फ्रेण्ड हौ , धन्यबाद तिम्रो यो उपस्थितीको" । मैले त्यति खेर नै भन्न चाहेको थिए ,अथवा उनलाई बुझाउन चाहन्थे कि म केवल तिम्रो बेस्ट फ्राईन्ड मात्र हुन चाहन्न , म त तिमीलाई माया गर्छु । तर म लज्जालु थिए या कमजोर थिए, मैले भन्नै सकिन् ।


दाहसंकार !
बर्षौ बित्यो, आज म मेरो केटि साथीको, जो सधै मेरो "बेस्ट फ्रेण्ड" हुन्थिन् ,हो उनैको मुर्दा अगाडि छु। उन्लाई चितामा राख्नु अगाडि , उनको अन्तिम ईक्षा स्वरुप वा मृत्यु उप्रान्तको को ईक्षा अनुसार, उनको उच्च माध्यमिक बिध्यालय तथा स्नातक तहमा लेखिएको डायरी बाचन गरियो । डायरीको केहि अंस यस्तो थियो !
" मैले उसलाई निकै निहालेर हेरे , हेरिरहे , साहेद उ मेरो भैदिएको भए- - - ! मलाई थाह थियो, मैले उसलाई यसरी हेरेको साहेद उसलाई भानै भएन् । म उसलाई बुझाउन चाहन्थे कि म केवल उस्को बेस्ट फ्राईन्ड मात्र हुन चाहन्न , म त उसलाई लाई माया गर्छु । तर म लज्जालु थिए या कमजोर थिए, मैले भन्नै सकिन् । मेरो एउटै मात्र चाहना , केवल उसले मेरो नजिग आएर आफ्नो प्रेम प्रस्ताब पोखोस् ,छताछुल्ल पोखोस् ,अनि मलाई जीवन भर माया गरोस। म बर्षौ सम्म त्यो दिनको लागि पर्खै , तर त्यो दिन आएन - - - -"

मैले के गरे, किन मैले भनिन् मेरो चाहना, मेरो बेस्ट फ्र्याण्डलाई । म अस्थब्यस्थ भैसकेको थिए। म उनको मुर्दा सरीर समातेर रुन्छु! तिमीलाई सधै माया गरे, तिम्रो खुसी मा बेस्ट फ्रेण्ड बनेर आए, तिम्रो दु:ख बेस्ट फ्रेण्ड बने तर तिम्रो मुटु अनि तिम्रो प्रेमको बेस्ट फ्रेण्ड बन्न सकिन, मलाई माफ गर् ! आई लभ यु , आई लभ यु अलवेज !!


[यो प्रस्तुती कतै पुन प्रकासित गर्नु परेमा स्रोत खुलाएर वा लेखकको पुर्ण सहमतिमा मात्र प्रकासित गर्नुहुन अनुरोध छ । -सपनासंसार ]

Comments

  1. A good start, I don't know how long you will go with this. It has started from class 10, well that is the time most people fall in love or think that they are in love.
    Up till now it sounds very common, like any other story. I hope the other parts are going to be unique and will include your own creativity and imagination which you are really good at!
    Will look forward to read the other parts, thank you so much for the post!
    -universal-initiation

    ReplyDelete
  2. Moral of the story:
    Tell your loved one that you love them before it is too late and never be scared to express your love to someone just because you think they might not love you in return.

    Like you mentioned, I did read this story a while ago, at that moment I thought it was a very touching story; told in a simple way about a profound love between two people. I am quite sure that none of us wants to be in the situation that the boy was in. It is sad indeed if you have to wait all your live to find out that the person that you loved all your life did love you back, but is not there anymore!

    You have surely retold a very interesting story. The translation with the added creativity is superb.
    -Uinversal-Initiation

    ReplyDelete
  3. युनिभर्सल ईनिसियसन् ज्यु !
    यो कपि पेस्ट कथा मन पराईदिनु भएको मा धन्यबाद ! कथा मा भन्दा मलाई तपाईको प्रतिकृयामा दम् देखेको छु। तपाईको प्रस्तुतीहरु पनि पढ्न पाउ है !

    ReplyDelete
  4. नेपालियन10/4/09, 11:21 AM

    Very simple and loaded with strong emotion, a nice presentation for true love. In other words, its simply the best!

    लेख्दै गरौं बिश्वजी। अनि सपना संसारमा झु्किरहने बहाना मिलीरहोस।

    ReplyDelete

Post a Comment

तपाईको प्रतिकृया प्रकाशन हुन केहि समय लाग्ने छ।

Popular posts from this blog

जीवन् एक् सपनाको संसार

पोस्तक श्रेष्ठ मिनियापोलिस, मिन्नेसोटा, संयुक्त राज्य अमेरीका मिनिसोटा राज्य, जाडोको लागि कुख्यात। तापक्रम शुन्य भन्दा पनि तल। हिउँले सेत्ताम्मै, जताततै। शायद अप्रिल को पहिलो हप्ता सम्म पनि यो हिउँ नपग्लिएला। जाडोले गर्दा बाहिर हिंडडुल गर्न पनि सकिन्न। आज बिहानै देखि पानी फुस्फुसाएको छ। दिउंसो हिउं पर्ने सम्भावना । आ! यो हिउं पनि कती पर्न परेको होला! कस्तो ठांउमा जीवन बिताउन पुगिएछ। रन एक्लै भुत्भुताउंछन्। । उनको खास नाम चांहि तोरणप्रसाद हो। तर यहाँ अमेरीकन ले संक्षिप्तिकरण गरिदिएका छन्- रन । सिनिएर अस्सिस्टेड लिभिङ अर्थात नर्सिङ होमको बसोबास। छोरा आफ्नो परिवार सहित कोलोराडोमा। छोरी क्यालिफोर्नियामा। श्रीमतीको यहिं दुई बर्ष पहिले निधन भएपछि रन एक्लै छन्। आफू पनि जीवनको अन्तिम क्षणको प्रतिक्षामा। बिरक्त लाग्दो मौसम, शुनशान कोठा, बेला बेलामा सुसारेहरु आउंछन। औषधी खुवाउन, खाना खुवाउन। रन बेला बेलामा बैठक कोठामा जान्छन्। आफु जस्तै अरु बूढा-बूढीहरुसंग बात मार्न। ह्वील चेयरमा बसेर हिंडडुल गर्न पर्छ। आज किन किन रनलाई बैठक कोठामा जान पनि मन लागेन। टेबलमा छोरीले पठाको क्रिशमशको उपहार पाकेट त्...

बिजया दशमी २०७१ साल को हार्दिक मंगलमय शुभकामना !

बिजया दशमी २०७१साल को सुखद उपलक्क्षमा देश तथा बिदेश मा रहनु भयका सम्पूर्ण नेपाली दाजुभाई तथा दिदी बहिनी हरु मा चिरायु र दिर्घायुको कामना टक्राउन चाहन्छु साथै उतर उतर पर्गती को कामना गर्दछु। श्री नव दुर्गा माता को आशीर्बाद, ले हजुर हरुले आटे ताकेको पुगोस, सदा सुखी तथा खुशी हुनुहोस । । बिजया दशमी कै अवसर मा मैले केहि नेपाली सब्द हरुको काचो संयोजन गरेर निम्न हरफ हरु यहा निर पस्केको छु । * * * * * * * * * दशै * * * * * * * * * निरासाले घेरे पनि, आशा त्यसै कहा मरेको छ र पाईला त्यसै हराय पनि, दिशा कहा मोडिएको छ र । नविनतम बिचार हरु, छताछुल्ल आईरहुन यहा जहा जाउँ खुशीयाली, छताछुल्ल छाईरहुन त्यहा ।। एक जोर लुगा हाल्छु, एक छाक खसी खान्छु । धन को गरिवीलाई, एक छिन भए नि पर सार्छु ।। ठुला संग आशीस लिन्छु, सानालाई खुसी दिन्छु । रिन उठाउन साहुँ आए, कुना तिर लुकिदिन्छु । पोहर साल सुस्ताएको मखमलि, यो साल फक्र्याउदछु हजुरलाई बर्ष दिने दशैको, शुभकामना टक्र्याउदछु । जदौं [यो प्रस्तुती कतै पुन प्रकासित गर्नु परेमा स्रोत खुलाएर वा लेखकको पुर्ण सहमतिमा मात्र प्रकासित गर्नुहुन अनुरोध छ । -सपनासंसा...

अविवेकी सन्तान

–सीता अर्याल, गोरखा बजार, हाल–विस्कन्सन, अमेरिका न्युयोर्क सहर, अत्यन्त व्यस्त जनजीवन । म बसेको ठाउँबाट देखिने टावरको सानो टुप्पोलाई नियालिरहेको हुन्छु तापनि मलाई अत्यन्त नरमाइलोपनले सताइरहेछ । आफूलाई भाग्यशाली ठान्ने म आज अति दुःखी र अभागी ठानिरहेको छु । मलाई समयले नराम्ररी दुःख दिन तम्सिरहेछ । आफ्नो एक्लो सन्तान बाईस बर्षे छोरोलाई उडाएर ढुङ्गो जस्तै गरुङ्गो मन लिई घर फर्केको थिएँ । उसकी आमालाई सम्झाउन त झन् मलाई हम्मे हम्मे नै परेको थियो । घरमा जम्मा दुई प्राणी मात्र, सन्नाटा छ । छोराको विवाह गरेर बुहारी भित्र्याउने इच्छा हुँदाहुँदै ईन्जिनियरीङमा स्नातकोत्तर गर्न छोरो अमेरिकातर्फ लाग्यो । तुहिएको हाँगो भएकोले चाँडै नै छोराको विवाह गरी जायजन्म हेर्न चाहन्थें। आमाचाहिंको चाहना पनि यही थियो, आफू बलियो हुँदैमा नाती नातिना हुर्काउने । केही समयसम्म दिन दिनै जस्तो फोन हुन्थ्यो । इमेल हुन्थ्यो । कुनै पनि खवर नआएको दिनमा अत्यन्त खल्लो लाग्दथ्यो । नेपालबाटै गर्दा कहिले काँही फोनमा भेटिंदैनथ्यो । काममा या पढाइमा व्यस्त होला जस्तो लाग्दथ्यो । दिन, महिना, वर्षहरू वित्दै गए, समाचार आ...