Skip to main content

धेरै आमा हरुकी एउटै छोरी -दिलशोभा

-दिलशोभा श्रेष्ठ
काठमाण्डौं


आखिर खुसीको महासागरमा डुब्नका लागि अरूबाट 'माग्नु र लिनु'भन्दा पनि अरूको लागि 'गर्नु र दिनु' पर्दो रहेछ। र 'गर्नु र दिनु' भनेको पडाड उचाल्नुसरह या सुनै सुन दिनु पनि होइन रहेछ! मानिसको प्राकृतिक हक 'माया, न्यानो र तातो'को लागि अलिकता जोहो गरिदिए पुग्नेरहेछ। त्यसैले म 'माया, न्यानो र तातो' मा विश्वास गर्छु। यो मानिसको प्राकृतिक हक हो भन्ने कुरामा विश्वास गर्छु।

यस्तो समय पनि थियो, जतिबेला मसँग प्रशस्त बैंक ब्यालेन्स थियो। पैसा ब्याजमा पनि लगाउँथें। चाँदीका थालीमा फूल पर्सादी राखेर मन्दिरहरू घुम्थें। ब्रत बस्थें। तर मलाई तृप्ति र पूर्णताको अनुभव कहिल्यै हुँदैनथ्यो। मन सधैँ अशान्त र वेचैन रहने गर्दथ्यो।

त्रिपुरेश्वरको बाटो हिँड्दा सडक छेउछाउमा बसेका अशक्त बूढीआमाहरू देखिन्थे। तिनलाई देख्दा मनमा कस्तो-कस्तो लाग्थ्यो। कहिले कहिले निहुरेर 'आमा तपाईंलाई कस्तो छ?' भनेर सोध्थें पनि। तर कतिले कानै सुन्दैनथे, कतिले भाषै बुझ्दैनथे, कतिले उत्तरै फर्काउन सक्दैनथे। अनि मनमा प्रश्नहरू जाग्थे- यस्तो अवस्थामा समेत बाँच्नका लागि सङ्घर्षरत यी वृद्धाहरूको विगत कस्तो थियो होला? यिनले किन यस्तो जीवन बाँच्नु पर्‍यो होला? परिवार, भाग्य र समयद्वारा समेत परित्यक्त यी बूढीआमैहरूले त आफ्नो जिजीविषालाई यसरी जिउँदो राखेका छन् भने मसँग त उमेर छ, स्वास्थ्य छ, सम्पत्ति छ, तैपनि म किन सधैं दुःखी र अशान्त छु? मैले एक दिन आफैंले आफैंलाई सोझ्याएको यो प्रश्नले मेरो मोक्षको पहिलो ढोका खोलिदियो।

त्यसपछि, मैले ती आमाहरूलाई केही न केही लगिदिन थालें। दिनुको नशा लिनुको नशा भन्दा झन् दह्रो हुने रहेछ, जति दियो उति दिऊँ दिऊँ लाग्ने! केही खान, लगाउन वा ओढ्न दिएको बेला तिनका आँखामा ढल्पलाउने आँसुमा मैले वास्तविक देउताको दर्शन पाउन थालेँ। अनि उनीहरूको ओठमा थर्थराएको मुस्कानले मलाई गहिरो सन्तुष्टि र खुसी दिन थाल्यो। त्यसपछि मलाई विश्वास हुनथाल्यो- "अलिकति माया र न्यानोले पनि मानिसको जीवन बदल्न सक्छ, सन्तुष्टि र खुसी दिनसक्छ।"
मलाई विस्तारै लाग्न थाल्यो, 'मृत्यु जीवनको अन्तिम सत्य' हो भने 'माया, न्यानो र तातो' पहिलो सत्य हो। विलासिता, आधुनिकता र सांसारिकताको होडमा मान्छे जहाँसम्म पुगे पनि आखिर सुख, शान्ति र गर्वका साथ बाँच्न त 'माया, न्यानो र तातो' नै पर्याप्त हुने रहेछ। यही विश्वासको जगमा मैले सर्वप्रथम आफ्नो घरको पहिलो तल्ला खाली गराएँ। सडक किनाराबाट पाँच जना बूढीआमाहरूलाई उठाएर ल्याएँ। त्यतिबेला कतिले 'के के जातको फोहोरी रोगी मान्छे लिएर आई, दिलशोभा त बौलाई' समेत भने। तर मैले हाँसेर टाँरें। पक्षाघात र अल्जाइमर्सका सिकार समेत भएका ती आमाहरूलाई मनतातो पानीले नुहाइदिएर, नङ्ग कपाल काटेर, तातो गाँस खान दिएर, न्यानो सिरक ओढाइदिँदा उनीहरू त भर्खर काँचुली फेरेका सर्प जस्तै भए, छाला तन्केर, गोरो भएर आयो, घाउहरू निको भए, उनीहरुको आत्मा नै बौरिन थाले जस्तो भयो। म दङ्ग परें। मलाई आफ्नै चेतनाले स्याबासी दियो।


यो लगभग १२ वर्ष अगाडिको कुरा हो। त्यसपछिका मेरा हरेक दिन मैले उनीहरूलाई 'माया, न्यानो र तातो' दिलाउनुमै समपर्ण गरें। आजसम्म आइपुग्दा सत्तरी जना जति आमाहरूको सेवा गरिसकेकी छु। कतिले यो चोला छोडेर गइसक्नुभयो। कतिलाई म एक्लै आर्यघाट गएर जलाएर पनि आएकी छु। आजकल कतिले सहयोग पनि गर्न थालेका छन्। अहिले धेरै सजिलो छ। म अटल र गहिरो खुसीको महासागरमा डुबेकी छु। आखिर खुसीको महासागरमा डुब्नका लागि अरूबाट 'माग्नु र लिनु'भन्दा पनि अरूको लागि 'गर्नु र दिनु' पर्दो रहेछ। र 'गर्नु र दिनु' भनेको पडाड उचाल्नुसरह या सुनै सुन दिनु पनि होइन रहेछ! मानिसको प्राकृतिक हक 'माया, न्यानो र तातो'को लागि अलिकता जोहो गरिदिए पुग्नेरहेछ। त्यसैले म 'माया, न्यानो र तातो' मा विश्वास गर्छु। यो मानिसको प्राकृतिक हक हो भन्ने कुरामा विश्वास गर्छु।

Comments

Popular posts from this blog

जीवन् एक् सपनाको संसार

पोस्तक श्रेष्ठ मिनियापोलिस, मिन्नेसोटा, संयुक्त राज्य अमेरीका मिनिसोटा राज्य, जाडोको लागि कुख्यात। तापक्रम शुन्य भन्दा पनि तल। हिउँले सेत्ताम्मै, जताततै। शायद अप्रिल को पहिलो हप्ता सम्म पनि यो हिउँ नपग्लिएला। जाडोले गर्दा बाहिर हिंडडुल गर्न पनि सकिन्न। आज बिहानै देखि पानी फुस्फुसाएको छ। दिउंसो हिउं पर्ने सम्भावना । आ! यो हिउं पनि कती पर्न परेको होला! कस्तो ठांउमा जीवन बिताउन पुगिएछ। रन एक्लै भुत्भुताउंछन्। । उनको खास नाम चांहि तोरणप्रसाद हो। तर यहाँ अमेरीकन ले संक्षिप्तिकरण गरिदिएका छन्- रन । सिनिएर अस्सिस्टेड लिभिङ अर्थात नर्सिङ होमको बसोबास। छोरा आफ्नो परिवार सहित कोलोराडोमा। छोरी क्यालिफोर्नियामा। श्रीमतीको यहिं दुई बर्ष पहिले निधन भएपछि रन एक्लै छन्। आफू पनि जीवनको अन्तिम क्षणको प्रतिक्षामा। बिरक्त लाग्दो मौसम, शुनशान कोठा, बेला बेलामा सुसारेहरु आउंछन। औषधी खुवाउन, खाना खुवाउन। रन बेला बेलामा बैठक कोठामा जान्छन्। आफु जस्तै अरु बूढा-बूढीहरुसंग बात मार्न। ह्वील चेयरमा बसेर हिंडडुल गर्न पर्छ। आज किन किन रनलाई बैठक कोठामा जान पनि मन लागेन। टेबलमा छोरीले पठाको क्रिशमशको उपहार पाकेट त्

बिजया दशमी २०७१ साल को हार्दिक मंगलमय शुभकामना !

बिजया दशमी २०७१साल को सुखद उपलक्क्षमा देश तथा बिदेश मा रहनु भयका सम्पूर्ण नेपाली दाजुभाई तथा दिदी बहिनी हरु मा चिरायु र दिर्घायुको कामना टक्राउन चाहन्छु साथै उतर उतर पर्गती को कामना गर्दछु। श्री नव दुर्गा माता को आशीर्बाद, ले हजुर हरुले आटे ताकेको पुगोस, सदा सुखी तथा खुशी हुनुहोस । । बिजया दशमी कै अवसर मा मैले केहि नेपाली सब्द हरुको काचो संयोजन गरेर निम्न हरफ हरु यहा निर पस्केको छु । * * * * * * * * * दशै * * * * * * * * * निरासाले घेरे पनि, आशा त्यसै कहा मरेको छ र पाईला त्यसै हराय पनि, दिशा कहा मोडिएको छ र । नविनतम बिचार हरु, छताछुल्ल आईरहुन यहा जहा जाउँ खुशीयाली, छताछुल्ल छाईरहुन त्यहा ।। एक जोर लुगा हाल्छु, एक छाक खसी खान्छु । धन को गरिवीलाई, एक छिन भए नि पर सार्छु ।। ठुला संग आशीस लिन्छु, सानालाई खुसी दिन्छु । रिन उठाउन साहुँ आए, कुना तिर लुकिदिन्छु । पोहर साल सुस्ताएको मखमलि, यो साल फक्र्याउदछु हजुरलाई बर्ष दिने दशैको, शुभकामना टक्र्याउदछु । जदौं [यो प्रस्तुती कतै पुन प्रकासित गर्नु परेमा स्रोत खुलाएर वा लेखकको पुर्ण सहमतिमा मात्र प्रकासित गर्नुहुन अनुरोध छ । -सपनासंसा

शुभ-कामना नव दाम्पत्य जीवनको

यहि मिती २१ फेब्रवरी २००९ का दिन, अमेरीकाको नेब्रास्का राज्य को ओमाहा सहरमा , साथी रचना भट्टराई तथा साथी प्रवेश घिमीरे बिच भएको शुभ बिबाहको उपलक्षमा उत्तरोत्तर प्रगतीको हार्दिक मंगलमय शुँभभकामना टक्र्याउदछु । तपाई हरुको नया जीवन अनि नौंलो यात्रा सफल रहोस् । खुशीँ नै खुशीको पाईला हरु लम्किउन् । तपाईहरुको यो एैतिहासिक क्षणमा, आँफु पनि पात्र बन्न पाउदा निकै नै खुशीँ लागेको छ । तपाईहरुको दाम्पत्य जीवनले सफलता को शीखर चुम्न सफल होस् । तपाईहरुको अनुमति बिनानै केहि घत लाग्दा भिडियो दृष्य हरु तल पस्केको छु । परदेश को वसाँई होस या स्वदेशको , एउटी नेपाली नारीलाई सिन्दुरको महत्व त्यती नै हुन्छ । एउटी हिन्दु नारीले आफ्नो पतीको दिर्घायु जीवन को लागी लगाउछन्। सिन्दुरले माया प्रेम र सक्ति लाई जनाउछ् । हिन्दु शास्त्र अनुसार , लोग्नेले निधारमा सिन्दुर हालेर आफ्नो पत्नीलाई सुरक्षा को बन्धनमा राखेपछि यदि कोही पराईले पत्नी को हानि गर्न खोजेमा उक्त पराईको रगत उम्लेर उ आफै मर्छ रे । Rachan wedding..... from sapana sansar on Vimeo . आमा को लागी छोरा छोरी भनेको त मुटु को टुक्रा नै त हो नि । आमा भनेको के हो